Wizyta niezupełnie Obcej Pani – Dzień dobry – powiedział Kowalik, gdy wszedł do swego mieszkania i na kanapie zobaczył niezupełnie Obcą Panią. – Przyszedł pan nareszcie. Proszę podejść, muszę zobaczyć, bo coś tak panu pod krawatem się błyszczy – zamruczała niezupełnie Obca i założyła nogę na nogę, odsłaniając gołe kolana. Kowalik posłusznie zbliżył się i stanął tuż przed nią. – Ach to tylko się Panu lekko rozchylił zamek w spodniach – zauważyła i wsuwając palce za pasek spodni, przyciągnęła go bliżej. – Tak się dzieje, gdy za często się rozpina spodnie – powiedziała z wyrzutem. – Przysięgam, że nie rozpinam częściej niż należy – zapewnił Kowalik. – Już ja wiem, o czym mówię. Ja się znam na zamkach. Zamki kryją bardzo często tajemnice – powiedziała niezupełnie Obca i zaczęła powoli obsuwać suwak zamka. – Ogromnie lubię tajemnice – już cichszym głosem...