100 TESTÓW Z GRAMATYKI ANGIELSKIEJ to doskonale znany uczniom, studentom i nauczycielom obszerny wybór egzaminacyjnych zadań testowych na poziomie od średniozaawansowanego do zaawansowanego.

Inspiracją do napisania książki stały się cotygodniowe spotkania rodzin alkoholików w Ośrodku Terapii Uzależnień IPiN w Warszawie.

Pierwsza część niezwykłej historii byłego jezuity - Alberto Rivera. Ukazuje on prawdziwe oblicze rzymskokatolickiego zakonu. Forma komiksu sprawia, że treść znacznie lepiej zapada w pamięć. Doceni to nie jeden czytelnik. Będąc jezuitą, Alberto pomagał niszczyć kościoły i duszpasterstwa. Ale czytając Biblię zrozumiał, że katolicyzm nie może zbawić. To poruszająca historia o jezuickim księdzu, który opuścił Kościół Katolicki i znalazł zbawienie tylko dzięki wierze w Jezusa Chrystusa. Cierpiał prześladowania, ponieważ znał tajemnice Watykanu, których ten zazdrośnie strzeże.

Alicja w krainie czarów to książka od dziesięcioleci należąca do ścisłego kanonu literatury światowej - nie tylko tej dziecięcej. Jej znajomość, także dzięki licznym opracowaniom adresowanym dla dzieci - w tym filmom i animacjom - jest powszechna niemal na całym świecie.

Książka Allotopie. Topografia światów fikcjonalnych powstała z bardzo przyziemnej potrzeby: stworzenia swego rodzaju kompendium zbierającego teorie fikcji i narracji przydatne w analizowaniu literatury fantastycznej i światotwórczej. W odróżnieniu jednak od większości typowych monografii fantasy i SF tutaj głównym celem stała się próba zrozumienia fenomenu tytułowej allotopii – czyli takiego osobliwego świata, który mimo całej swej fantastyczności dąży do ukazywania się czytelnikowi jako wręcz bardziej realny aniżeli świat rzeczywisty. Z tej jednakowoż racji, że allotopia jest raczej rodzajem fikcyjnego świata niż gatunkiem czy nawet konwencją, przywoływane w książce powieści i cykle powieściowe – m.in. Płasklandia Edwina Abbotta Abbotta, Silmarillion J.R.R. Tolkiena, Peanatema Neala Stephensona czy Inne pieśni Jacka Dukaja – ukazują konieczność interdyscyplinarnego otwarcia badań literaturoznawczych, którym przychodzi nieraz kapitulować przed złożonością obecnych w nich konstrukcji narracyjnych. Opisywany tu szczególny przypadek fantastyki światotwórczej ma w konsekwencji niewiele wspólnego z typowym zabiegiem fantastyki, porywającym czytelnika z przydomowego ogródka do „nibylandii” i dziedziny ułudy – za to o wiele więcej ze świadomym zamieszkaniem w „nigdylandii”, i to w dodatku z wszelkimi konsekwencjami wydziedziczenia z wszystkiego tego, co naturalne, prawdziwe, faktyczne, swojskie i znajome.

Praca oparta na oryginalnych przekazach arabskich, prezentująca elementy dawnych religii i ludowych wierzeń Beduinów w okresie przedmuzułmańskim.

Zbiór budujących opowieści,

Mocno alkoholowa, kontrkulturowa opowieść o bitnikowskim artyście.

Książka proponuje krytyczne spojrzenie na miejsce i funkcje natury w kulturze japońskiej, w perspektywie społecznej, estetycznej i, przede wszystkim, etycznej, przy czym punktem wyjścia są prace trzech współczesnych autorów/autorek japońskich, Takeo Doi, Yuriko Saito oraz Midori Kagawy-Fox. „Za nader cenne uważam przedstawienie polskiemu czytelnikowi rewizji powszechnie obowiązującego „sentymentalnego” poglądu na temat wzajemnych odniesień człowieka i natury w kulturze Japonii. Poglądowi temu ulegają nadal sami Japończycy i dopiero w ostatnich latach japońscy badacze, reprezentujący różne dyscypliny i posiadający doświadczenie zdobyte na Zachodzie, podjęli wysiłek analitycznego rozpatrzenia problemu w całej jego złożoności, wskazując na jego – dotąd pomijane – negatywne strony. I tak pozytywny ładunek konotacyjny zawarty w pojęciach takich jak amae czy mono no aware może obrócić się w swe przeciwieństwo, wywołując postawy obojętności wobec przyrody lub też prowadzić do jej wyniszczającej eksploatacji”. „…jest to niezwykle interesująca, wręcz porywająca książka…” prof. dr hab. Krystyna Wilkoszewska

Książka wzbogacona jest o wstęp, który zawiera wnikliwą analizę utworu, inspiracji i okoliczności, jakie wpłynęły na jego powstanie oraz oddziaływania powieści na twórczość innych pisarzy epoki romantyzmu.

Ze wstępu: Wybór tego tematu jest dla mnie czymś oczywistym – czołg T-55AM, to typ wozu bojowego, który trwale wpisał się w mój życiorys. Moja służba wojskowa była przez 6 lat związana z „Meridami”. Spośród wielu typów czołgów z jakimi miałem do czynienia w służbie i poza nią, ten wspominam najmilej. Ilekroć zdarza mi się odwiedzać Muzeum Wojska Polskiego, tylekroć robi mi się ciepło na sercu widząc stojące tam maszyny tego typu. Czołgi T-55AM (wszystkich wersji) stanowiły wyposażenie Wojska Polskiego przez ponad 15 lat. Ich liczba – ponad 500 egzemplarzy sprawia, że nie powinno się przechodzić obojętnie obok tego typu czołgu1. Jednocześnie chciałbym podkreślić, że pomimo, iż jest to modernizacja czołgu T-55, nie powinno się go traktować jak kolejną jego wersję, ale raczej jako nowy typ. Tym bardziej, że modernizacja ta to w znacznej części polska myśl techniczna – wybiegająca znacznie w przód przed swoją epokę.