Publikacja nie jest encyklopedią ani podręcznikiem historii judo w Polsce. Nie uzurpuje sobie również prawa do antologii, chociaż fakty i wydarzenia zostały przedstawione chronologicznie. Ogranicza się do osób, faktów i wydarzeń bezpośrednio lub pośrednio związanych z igrzyskami olimpijskimi, widzianych oczami ludzi uczestniczących w przygotowaniach do nich. Wartość publikacji leży w jej subiektywizmie, postrzeganiu sportu z różnych punktów widzenia: ludzi zarządzających – działaczy, trenerów, osób wspierających, oceniających – sędziów, a przede wszystkim uczestników igrzysk – zawodników. Nierzadko ci sami ludzie występowali w różnych rolach: początkowo zawodników, następnie trenerów, szkoleniowców, działaczy, sędziów czy pracowników naukowych. Jest to historia polskiego judo pisana życiorysami jej twórców.