„Waldek. Chłopiec, który przebaczył nazistom” to historia Waldka Grodka – chłopca, którego spokojne życie burzy niemiecka inwazja na Polskę. Kończy się wówczas era beztroskich dziecięcych zabaw, a umiejętności zdobyte przez niego podczas wypraw harcerskich mają wkrótce zadecydować o przetrwaniu. Wiele lat po wojnie, podczas wizyty w urzędzie wypłacającym odszkodowania byłym więźniom nazistowskich obozów koncentracyjnych, dorosły już bohater zastanawia się, czy jest na świecie ktoś, kto przeżył więcej niż on sam. Losy Waldka bowiem to Auschwitz, Mauthausen-Gusen, dyktatury w Europie i Ameryce Łacińskiej, niemieccy szpiedzy, a nawet Mossad. „Waldek” mówi o człowieczeństwie – o tym, jak radzić sobie z przeciwnościami, by mimo przeszkód ciągle iść do przodu z podniesioną głową. Blanca Miosi szczegółowo relacjonuje nam przeżycia tytułowego bohatera: od niemieckiej inwazji na Polskę, po zamach na bliźniacze wieże w Nowym Jorku. Jego historia szokuje, chwyta za serce, a także skłania do refleksji nad istotą i sensem wojny. „Waldek” został uznany w 2015 r. za najlepiej sprzedającą się na Amazonie powieść hiszpańskojęzyczną wszech czasów.

Najnowsza książka Henryka Piecucha, autora cyklu "Tajna historia Polski, liczącego dotychczas 16 tomów. Autor we właściwym sobie stylu prowadzi czytelnika przez historię Polski ostatnich 45 lat. Na jej tle przedstawia sylwetkę Lecha Wałęsy, bez wątpienia najwybitniejszego, obok Karola Wojtyły, Polaka żyjącego w XX wieku.

Pierwsza część Wariacji szekspirowskich zajmuje się analizą i interpretacją trzynastu współczesnych wariacji na szekspirowskie tematy i formy, które już samym tytułem czytelnie i wprost nawiązują do szekspirowskiego oryginału. Obok Rosencrantz i Guildenstern nie żyją Stopparda znalazł się tu na przykład Fortynbras się upił Głowackiego i Hamletmaschine Mullera, czyli dramaty świadomie wykorzystujące Hamleta Szekspira jako swoją referencyjną ramę. Porównanie między dramatami Szekspira a ich wariacjami pozwala przy tym nie tylko pokazać różnice w ujęciu tematu, sposobie przedstawienia kolejnych zdarzeń i ich związków, relacji między postaciami itp., ale również daje szansę przedstawienia kilku głównych nurtów przemian współczesnego dramatu, zastanowienia się nad jego strukturą i sposobami budowania znaczeń.

Doświadczenie w nauczaniu języka angielskiego wykazuje, że wielu uczących się ma poważne problemy z nauką czasów angielskich a zwłaszcza ze strukturami związanymi z czasami. Niniejszy podręcznik ma na celu pomoc uczniowi opanować tę część gramatyki angielskiej.

Mateusz wierzył, że miłość jest darem niebios. W chwili, gdy zakochał się w swojej zamężnej nauczycielce, zaczął w to wątpić. Czy ma walczyć o miłość Marzeny, czy raczej zwalczyć swoje budzące się uczucia? A jak zachowa się w obliczu jego pierwszej młodzieńczej namiętności młoda polonistka?

Weź mnie, czyli 50 odcieni kobiecej rozkoszy to opowieść o odkrywaniu kobiecej przyjemności płynącej z seksu. Natalia po zdradzie męża wyjeżdża w podróż, w której poznaje różnych mężczyzn, od których uczy się innego spojrzenia na swoje ciało i przyjemności, której dzięki temu może odczuwać. W nowych relacjach uczy się też, że sprawczość w życiu uzyskuje się poprzez przejmowanie inicjatywy, a grzeczne dziewczynki, które czekają, aż ktoś je doceni, dostają tylko to, co innym się już znudziło.

Notatki i rozważania zebrane w tych rozdziałach – świadomie niejednorodnych – są także próbami wyjaśnienia i zrozumienia własnego curriculum oraz jego różnorodnych uwarunkowań.

Mirek, uczeń liceum, i jego ojciec są zapalonymi fanami fantastyki. Powoli bakcyla łapie też młodszy brat Mirka, Marcinek, dumny pierwszoklasista. Bracia mają jeszcze starszą siostrę, Krystynę, którą jest studentką matematyki.

Wydany pośmiertnie zbiór ostatnich esejów autora W obliczu końca, naznaczonych pesymizmem końca lat 30. Jego zdaniem, oderwanie współczesnej polityki i kultury od wskazań moralnych popycha cywilizację Zachodu ku coraz głębszemu upadkowi.

„Balowanie na polanie” – pełnospektaklowe widowisko wystawiane niejednokrotnie przez Dziecięcy Zespół Estradowy „Sezamki” w Teatrze Wielkim i Teatrze Muzycznym w Łodzi oraz podczas licznych wyjazdów, również zagranicznych.