Tom jest zbiorem artykułów polskich i zagranicznych autorów przedstawiających najnowsze osiągnięcia w zakresie rozwijania nowych metod nauczania języków obcych.

Trwająca od początku dzieciństwa, historia życia, która przedstawia zdumiewającą obecność żywego Boga i Jego odkrywanie się przed człowiekiem z miłości, poprzez różne zdarzenia opisane w codziennym życiu. Jednocześnie ujawnia się siła zła, która pokazuje się, jako prawdziwe i realne zagrożenie dla naszego ducha.

Uwieńcz Me serce Kropelki rosy Owe maleńkie drobiny Lśniące o poranku Przedziwnie czyste Znikające wraz z żarem Słońca Ze szmaragdowych trawników Z kwietnych gazonów I z liści drzew.

Emil Grouard (1840–1922), biskup, wikariusz apostolski Athabaski-MacKenzie, oblat Maryi Niepokalanej, któremu poświęcony jest ten tomik.

Nie wiem Za kogo mnie poczytasz Człowieka czy poetę Do obu wyobrażeń Tak samo daleko Noszę w sobie Cień odbity na Twarzy Niech on pozostanie Jako znak zapytania Dla Ciebie I dla mnie.

Duszy nie zabiją Żadnej! Bezzębni herosi Utytłani marnością nad marnościami Marzy im się Koafiura Pałac Kultury Z antenką na Głowie S a t e l i t a r n ą Która by depeszowała W ucho bezpośrednio Notowania Giełdy Od bieguna po Ural Okrężną Orbitą!

Violka nękana jest przez celebrytkę. Czy kult celebrytów to także przyzwolenie na dopuszczanie się przez nich do psychicznej przemocy względem tak zwanych zwykłych osób, których w książce „Niemożliwe?” uosabia Violka ?

Kto lub co jest nienadaremne? Przyjaźń, miłość, marzenie, niezwykłe krajobrazy a może decyzje, rozterki lub przemyślenia? Między innymi o tym w książce „Nienadaremny” czyli nowe historie osób z powieści „Był taki czas” Moniki Raczkowskiej -Zabawa. www.monikaraczkowska.pl

Do najbardziej spektakularnych i najgoręcej dyskutowanych form udziału obywateli w życiu społecznym i politycznym należy dziś nieposłuszeństwo obywatelskie. Skłania ono do fundamentalnych pytań o to, jakie funkcje pełni prawo i w jakich sytuacjach obowiązek jego przestrzegania może być zawieszony.

Wizyta niezupełnie Obcej Pani – Dzień dobry – powiedział Kowalik, gdy wszedł do swego mieszkania i na kanapie zobaczył niezupełnie Obcą Panią. – Przyszedł pan nareszcie. Proszę podejść, muszę zobaczyć, bo coś tak panu pod krawatem się błyszczy – zamruczała niezupełnie Obca i założyła nogę na nogę, odsłaniając gołe kolana. Kowalik posłusznie zbliżył się i stanął tuż przed nią. – Ach to tylko się Panu lekko rozchylił zamek w spodniach – zauważyła i wsuwając palce za pasek spodni, przyciągnęła go bliżej. – Tak się dzieje, gdy za często się rozpina spodnie – powiedziała z wyrzutem. – Przysięgam, że nie rozpinam częściej niż należy – zapewnił Kowalik. – Już ja wiem, o czym mówię. Ja się znam na zamkach. Zamki kryją bardzo często tajemnice – powiedziała niezupełnie Obca i zaczęła powoli obsuwać suwak zamka. – Ogromnie lubię tajemnice – już cichszym głosem...