„Poezja Jana Strządały, w języku i formie współczesna, wywodzi się również z tych dawnych metafizycznych źródeł. Sednem jest tutaj doznanie i przeżycie n a t u r y w jej świetlistym pięknie; przeniknięte słonecznym światłem, światłem ziemskim, w perspektywie Boskości. Pod delikatną tkanką tej poezji kryje się siła niezwykła, duchowa; siła przeciwstawiania się rozpaczy, nihilizmowi, katastrofizmowi, pesymizmowi. Przeciwstawiania się zwątpieniu i beznadziei trawiącym współczesny świat – temu wszystkiemu, co w sposób zgoła niszczycielski wpływa na duchowość człowieka, ulegającego nawet podświadomie presji mrocznych tendencji....” Bohdan Pociej, “SYCYNA” Nr 17(95) 1998. Strządała to poeta żarliwy, z odwagą poruszający się na przeciwstawnych biegunach świata zmysłowego i zrodzonego z ludzkich pragnień, lęków, fascynacji. Ton jego wierszy jest niepodobny do innych: wyrazisty, samodzielny, niepokojący. "Pamięć Ciała bawi się moim sercem" to najnowszy tom wierszy Autora

Listy do Nieznajomego to Pamiętnik-Spowiednik, gdzie możesz zapisać wszystkie swoje myśli. Tu możesz wyznać najbardziej skrywane tajemnice, obawy lub po prostu podzielić się swoją radością • 110 stron -150x230 mm • Strony w linię, z dodatkowym polem do wpisania do kogo pisany jest list • Kolorowe kwiatki w rogach

Wyraź siebie i poznaj swoją Córkę. 90 stron - 216x280mm Pytania łatwe i trudne - czasami niewygodne. Piszcie do siebie aby się zrozumieć

Pamiętniki Adama i Ewy to dwuczęściowa, genialna miniatura literacka, w której opowieści o życiu pierwszych rodziców towarzyszą subtelne tony humoru i wzruszenia. Książka jest błyskotliwą analizą natury kobiety i mężczyzny, a przede wszytkim hołdem złożonym wiernej i bezinteresownej miłości.

Zapraszam Cię do lektury niecodziennika o rozwoju osobistym. Publikacja ta to połączenie aspektów życia i wzrostu duchowego na poziomie intelektualnym z chrześcijaństwem.

Powieść opowiada historię młodej, bogatej i niezwykle utalentowanej kobiety, która prowadzi swoje życie w dość nietypowy sposób. Jej celem jest sprawowanie władzy w każdy z możliwych sposobów, a przede wszystkim tej na płaszczyźnie seksualnej.

W autorskim wstępie czytamy: „Kiedy Maria Anna księżna Wirtemberska namawiała starą swą matkę, Izabelę z Flemmingów Czartoryską, by ta poszła do spowiedzi, pani na Puławach oświadczyła pół serio, pół żartem: Moja Marysiu, gdy powiem księdzu wszystko, com w życiu dokazywała, spojrzy na mnie, nie uwierzy i będzie myślał, że kłamię!” Istotnie, losy tej księżnej, która przeżyła prawie 90 lat (1746 -1835), były tak barwne, że starczyłyby na kilka biografii. „Pełna uroku, płocha i zalotna dama lekkomyślnego rokoka, bohaterka wielu skandalicznych romansów o europejskim zasięgu, a zarazem głęboka patriotka, gorąco oklaskująca postępowych mówców na Sejmie Czteroletnim, patronka Kościuszki, wreszcie autorka pierwszych książek dla ludu i twórczyni polskiego muzealnictwa, w wieku lat trzydziestu pięciu sama podkreśliła dwa dominujące w jej życiu uczucia: miłość do dzieci i miłość do ojczyzny.

Ten tom wprowadza nas w okres pełen niespodziewanych przeżyć i zdradliwych sytuacji dla Panthei, zanim została zesłana na Sol wraz z Karnym Legionem.

Panthea, uzdolniona magicznie kilkunastoletnia dziewczyna pochodząca ze znanego rodu magów, wyszkolona również w sztukach walki przez jednego z perfekcyjnych zabójców i jednocześnie ochroniarza, popada w konflikt z prawem. Łamie edykt Rady Magów, zakazujący wstępu do świątyni, gdzie adepci magii zdobywają Gwiazdę, magiczny klejnot pozwalający na rozwinięcie konwencjonalnych zdolności maga.

Akt rytów pogańskich w ogrodach watykańskich można porównać do kultu „Złotego cielca”, którego adorowali Izraelici u podnóża Góry Synaj, z tą różnicą jednak, że Mojżesz w tym samym czasie trwał w obecności Boga na szczycie góry gdzie otrzymał Dziesięć Przykazań, natomiast papież Franciszek, w odróżnieniu od niego, brał udział w rytach pogańskich przeciwko Jedynemu Bogu. Mojżesz gdy zobaczył „Złotego cielca” rozkazał zetrzeć go na proch, natomiast papież Franciszek przepraszał pogańskich szamanów za odważny akt kilku katolików, którzy wrzucili posażki Pachamama do Tybru… Biskup emeryt w Belem, José Luís Azcona Hermoso , powiedział, „że 4 października ceremonia papieża Franciszka w ogrodach watykańskich przed otwarciem Synodu amazońskiego, gdzie ludzie pokłonili się przed drewnianym posągiem nagiej kobiety w ciąży (Pachamama), stanowiła skandaliczne i demoniczne świętokradztwo… Pytania otwarte: • Czy papież Franciszek widzi lepiej niż my i czy jego bałwochwalczy akt uratuje Kościół? • Czy papież Franciszek nieświadomie wpadł w oszustwo zła? • Czy papież Franciszek świadomie prowadzi Kościół do schizmy?