Letni deszcz Ożywia kiście gałązek Stroi je różnobarwnym odcieniem Gamy kolorów Zachwyca oczy Starannie dobranym pejzażem Nikt Nie jest w stanie tego wypowiedzieć Jedynie serce Sumuje wrażenia z dokładnością zegarka Robi to mimo woli Jakby od niechcenia Daje się uwieść urodzie Lekko w rytmie pulsacji Koniecznej do życia!

Do stołu i uczt Zamożnych z domu Dorzucono ceremoniał Mający na celu Utwierdzić tryb rzeczy Wmontowano w niego Rytuał Pomniki I piedestały To nic że za oknem Aż wrze niedostatek Do żebraków się Świat Przyzwyczaił!

Szeroki zbiór refleksji, opinii, przemyśleń, spostrzeżeń, przeżyć i współżyć, moich zderzeń z codziennością zebranych w wiersze. Próba wyrażenie siebie na tle otaczającego mnie świata z jego wszystkimi niedoskonałościami i przyjemnościami, brudami i wspaniałościami, wadami i zaletami, labiryntami i słowami. Taka chwila zadumy nad normalnościami z którymi każdy ma do czynienia, a których nie każdy dostrzega.

Od Autora: Z wielką radością oddaję Państwu do rąk tę książkę i śmiało napiszę, że radość moja jest podwójna. Po pierwsze, cieszę się dlatego, że ta książka bardzo długo czekała na publikację (dopiero z żoną postanowiliśmy, że wydamy ją własnym nakładem), po drugie, pozycja ta jest dla mnie ważna, tak samo jak zbiór opowiadań pt. „Kaktusy”, który został wydany w 2004 roku, ponieważ w tamtej i tej piszę o niepełnosprawności ruchowej, z którą sam zmagam się od urodzenia.