Polska-Nasza Ojczyzna to wielka, wierszowana odyseja przez dzieje Polski i Polaków od czasów pradawnych Słowian do wydarzeń po katastrofie smoleńskiej. Jest to emocjonalna podróż przez trudne początki państwa Mieszków i Bolesławów, chaos rozbicia dzielnicowego, wielką Polskę Jagiellonów, tragiczne losy Rzeczpospolitej Obojga Narodów, jarzmo zaborów, burzliwe dzieje Drugiej Rzeczpospolitej, traumę wojny i okupacji, ponure czasy komunizmu, aż do wydarzeń zaszłych już w wolnej Polsce.

Pod koniec pracy zawodowej pragnę zwrócić uwagę na moje rzeczy mniej znane i pamiętane: pierwszy zarys twórczości J.J. Szczepańskiego, portrety Giedroycia i Stawara, studium o „Ślubie”, arcydramacie Gombrowicza. Do nich też należą polemiki w sprawie Jarosława Iwaszkiewicza czy Tadeusza Borowskiego i Herlinga-Grudzińskiego. Cięższy kaliber prezentują teksty na temat konfrontacji literackiej wizji obozów z widmem światowego terroryzmu, demokratyzmu literatury polskiej („Polski everyman” i kariera Emersona w Polsce – od Mickiewicza do Dąbrowskiej, Miłosza i Jana Pawła II) oraz dziwnej naszej „literatury urodzonej po roku 1960”, czyli przemian trzech „Parnasów bis” w „średnią literaturę w średnim wieku”. Moje wojenne pokolenie (roczniki 20), a przynajmniej ta jego część, do której się zaliczam, pokładała kiedyś znaczne nadzieje w „naszym wieku XX”. Niestety, z nadziei pozostały „porachunki...”. a zamiast puenty – ucieszne historyjki, co by było gdyby... (Tadeusz Drewnowski)

Lektura podstawowa dla wszystkich bibliotekarzy.

Prezentowana publikacja jest możliwie pełnym opracowaniem bibliograficznym, dotyczącym życia i twórczości Seweryny Szmaglewskiej znanej pisarki, publicystki i działaczki społecznej, autorki m. in. Dymów nad Birkenau (1945), będących klasyczną pozycją w literaturze obozowej.

Celem Słownika gramatycznego języka polskiego (SGJP) jest podanie charakterystyki gramatycznej wyrazów polskich. Obejmuje on blisko 200 000 leksemów, nie licząc regularnych derywatów, które zostały dodane do listy w sposób automatyczny. Przedmiotem opisu jest pisana wersja współczesnego ogólnego języka polskiego. Informacje o wymowie są umieszczane tylko w razie konieczności.

Spis treści książki: Literaturoznawstwo Joanna Getka Konfederacja barska w polskojęzycznych drukach końca XVIII wieku (Na materiale druków bazyliańskich) str. 9 Magdalena Dąbrowska Z dziejów rosyjskiego czasopiśmiennictwa prowincjonalnego („Урания”, 1804 r.) str. 23 Ванда Бароўка Віцебскі тэкст у творах польскамоўных і рускамоўных пісьменнікаў Беларусі ХІХ стагоддзя str. 31 Jolanta Kazimierczyk-Kuncer Europejczyk markiz de Custine i rosyjski Europejczyk Aleksander Hercen wobec antytezy Sankt Petersburg – Moskwa str. 39

Bibliotekarki, zwłaszcza te z dłuższym stażem dostrzegają zmiany społeczne i chciałyby przystosować do nich organizację bibliotek. Stąd zabiegi wokół pozyskania lokalu na czytelnię, w której dzieci mogłyby odrabiać lekcję, większe środki na zakupy nowości wydawniczych, na spotkania z autorami piszącymi dla dzieci, dostęp do Internetu itp. Bibliotekę traktują jak gospodarstwo, o które trzeba dbać i stale je unowocześniać.

Książka stanowi próbę całościowego spojrzenia na poezję powojenną poprzez kategorię ludzkiej cielesności. Lektura utworów Świrszczyńskiej, Miłosza, Różewicza, Kamieńskiej, Grochowiaka, Herberta, Pasierba, Poświatowskiej, Wojaczka, Barańczaka i Krynickiego pozwala ukazać ciągłość refleksji nad tożsamością jako istotnym problemem nowoczesnej i ponowoczesnej świadomości.

Pierwsza część Wariacji szekspirowskich zajmuje się analizą i interpretacją trzynastu współczesnych wariacji na szekspirowskie tematy i formy, które już samym tytułem czytelnie i wprost nawiązują do szekspirowskiego oryginału. Obok Rosencrantz i Guildenstern nie żyją Stopparda znalazł się tu na przykład Fortynbras się upił Głowackiego i Hamletmaschine Mullera, czyli dramaty świadomie wykorzystujące Hamleta Szekspira jako swoją referencyjną ramę. Porównanie między dramatami Szekspira a ich wariacjami pozwala przy tym nie tylko pokazać różnice w ujęciu tematu, sposobie przedstawienia kolejnych zdarzeń i ich związków, relacji między postaciami itp., ale również daje szansę przedstawienia kilku głównych nurtów przemian współczesnego dramatu, zastanowienia się nad jego strukturą i sposobami budowania znaczeń.

Zbiór esejów zawiera 10 szkiców krytycznych prezentujących sylwetki i twórczość wybitnych pisarzy brytyjskich doby obecnej. Celem, jaki stawiali sobie autorzy esejów, było przybliżenie polskiemu czytelnikowi współczesnych twórców, których nazwiska weszły już w sposób trwały do literatury brytyjskiej.