Pierwsza biografia Leopolda Zborowskiego - znanego również jako „Zbo” albo „Zboro”, polskiego marszanda i poety, który gruntownie przyczynił się do sukcesu Modiglianiego, Soutine'a i wielu innych artystów z paryskiej cyganerii. Zborowski, to dziś trochę zapomniana gwiazda na firmamencie światowej historii sztuki, ale w latach 20. XX w. jego nazwisko było w Paryżu sławne i jak magnes przyciągało nad Sekwanę amatorów sztuki nowoczesnej z całego świata.

Ludzie Nowej składa się z krótkich biogramów osób zaangażowanych w działalność Oficyny.

Charles Lavigerie (1885-1892), któremu poświęcony jest ten tomik, za życia wszedł zarówno do najnowszej historii Kościoła, jak i historii misji dzięki heroicznemu zaangażowaniu się w sprawę odzyskania dla chrześcijaństwa Afryki Północnej opanowanej przez islam.

„Któż nie zna Lopka? Lopek i kropka” – taki refren powtarzała rozbawiona Warszawa lat 20 i 30. XX wieku, mając na myśli doskonałego komika, świetnego aktora i, jak się okazuje, również wspaniałego narratora, Kazimierza Krukowskiego (1901-84).

Wspomnienia Michała Żórawskiego, w latach 1990-1996 pierszego konsula odzyskującej wówczas suwerennośc Polski w stolicy Federacji Rosyjskiej - Moskwie, to ważne źródło wiedzy o przełomowym momencie w stosunkach z naszym największym sąsiadem.

Stanisław Wasylewski (1885-1953) – jeden z największych, choć dziś zapomnianych nieco, polskich pisarzy sławiących historię swego kraju.

Jan z Monete Corvino (1247–1328), któremu poświęcony jest ten tomik, był królewskim urzędnikiem, uduchowionym kaznodzieją i profesorem teologii. Jako legat papieski udał się na Wschód, by tam głosić Ewangelię.

Zbiór miniesejów pisanych od początku lat 2000. dla periodyków „Wiedza i Życie” oraz „Teleinfo”. W wydaniu zwartym nabierają dodatkowej mocy i pokazują szerokie horyzonty intelektualne ich autora, jednego z pionierów polskiej informatyki.

Stanisław Zenon Zakrzewski (1890-1976) - uczestnik strajku szkolnego 1905 r. maturzysta Szkoły Ziemi Mazowieckiej w 1911 r., absolwent Akademii Eksportowej w Wiedniu. Działać/ Stowarzyszenia Akademickiego ,,Ognisko", komisarz ,,Drużyn Strzeleckich". W 1915 r. wcielony do armii bawarskiej w Monachium, w 1918 r. przeniesiony do Kolna, gdzie organizował Polską Organizacją Wojskową i uczestniczył w rozbrajaniu Niemców.

Sensacyjna, bardzo dobrze udokumentowana opowieść o przedwojennym oficerze Oddziału II Sztabu Głównego Wojska Polskiego, szefie kontrwywiadu Armii "Poznań".