Autorzy w efekcie długotrwałych badań opracowali pierwszą bodaj, tak szczegółową i dokładną monografię jednego z najważniejszych zgrupowań polskiej antykomunistycznej partyzantki okresu lat powojennych.

Kłamstwo nie jest czymś zwyczajnym! Jest aktem niezwyczajnym, gorszący i szokującym.

Konfederacja barska (1768—1772) była zbrojnym związkiem szlachty utworzonym w Barze na Podolu pod hasłem obrony wiary i wolności. Szlachta walczyła przeciw reformom Augusta Poniatowskiego i mieszaniu się Rosji w sprawy wewnętrzne Polski. Za cel postawiła sobie obalenie króla i wprowadzenie na tron Wettynów.

Konfederacja barska (1768—1772) była zbrojnym związkiem szlachty utworzonym w Barze na Podolu pod hasłem obrony wiary i wolności. Szlachta walczyła przeciw reformom Augusta Poniatowskiego i mieszaniu się Rosji w sprawy wewnętrzne Polski. Za cel postawiła sobie obalenie króla i wprowadzenie na tron Wettynów.

Walki polsko-ukraińskie 1943-1948

Jedno z największych dzieł polskiego piśmiennictwa historycznego – „Wojna polsko-rosyjska 1830 i 1831” płk. prof. Wacława Tokarza – stanowi ukoronowanie jego bogatego dorobku naukowego. Jest do dziś wzorcem wykorzystywania źródeł oraz odpowiedzialności we wnioskowaniu. Było prezentacją polskiego punktu widzenia wobec rosyjskiego dzieła gen, prof. Aleksandra K. Puzyrewskiego (Warszawa 1893) o niemal analogicznym tytule i na nie gorszym poziomie. Polski autor dysponował przewagą dorobku historiografii w ciągu około 40 lat. Obu badaczy łączy świadome użycie w tytule słowa „wojna”, zamiast polskiego potocznego „powstanie”, czy rosyjskiego „bunt”. Zgadzali się więc zasadniczo na uznanie wielkości opisywanego fenomenu historycznego; polemika dotyczyła szczegółów nieraz pierwszorzędnej zresztą wagi.