Przesytowi mówienia o wartościach towarzyszy częste utożsamienie ich z dogmatyzmem. Sytuację tę uzasadniają konkretne zdarzenie społeczne, kiedy to forsując własne przekonania równocześnie deklaruje się realizację jakiegoś jednego, określonego systemu wartości.

"Z PŁACZU CIĘ PODNIOSĘ" to najnowszy tom wierszy Jana Strządały, obejmuje utwory napisane w latach 2015-2016. Ta poezja, zwraca uwagę ekspresją obrazowania i stylu oraz łagodnością uczuć jej podmiotu. Gwałtowność zderza się tu z tkliwością, żywioł ognia znajduje godne sobie miejsce w tak rzadko dziś przywoływanym przez poetów (rzadko bo niegdyś mocno wyeksploatowanym) sercu, które nie jest u tego autora pustym rekwizytem. Strządała to poeta żarliwy, z odwagą poruszający się na przeciwstawnych biegunach świata zmysłowego i zrodzonego z ludzkich pragnień, lęków, fascynacji. Ton jego wierszy jest niepodobny do innych: wyrazisty, samodzielny, niepokojący. NOWE KSIĄŻKI 5/98 -P.S.

"Z PŁACZU CIĘ PODNIOSĘ" to najnowszy tom wierszy Jana Strządały, obejmuje utwory napisane w latach 2015-2016. Ta poezja, zwraca uwagę ekspresją obrazowania i stylu oraz łagodnością uczuć jej podmiotu. Gwałtowność zderza się tu z tkliwością, żywioł ognia znajduje godne sobie miejsce w tak rzadko dziś przywoływanym przez poetów (rzadko bo niegdyś mocno wyeksploatowanym) sercu, które nie jest u tego autora pustym rekwizytem. Strządała to poeta żarliwy, z odwagą poruszający się na przeciwstawnych biegunach świata zmysłowego i zrodzonego z ludzkich pragnień, lęków, fascynacji. Ton jego wierszy jest niepodobny do innych: wyrazisty, samodzielny, niepokojący. NOWE KSIĄŻKI 5/98 -P.S.

Wybór utworów prozatorskich (opowiadania) i wierszy Marii Konopnickiej, powstałych pod wpływem przeżyć artystyczno-patriotycznych związanych z percepcją dzieł wybitnego malarza i rysownika.

Rowerem na koniec świata To podróż prawdziwie magiczna... I nie tylko sama podróż. Książkę czyta się rewelacyjnie. Widać, że napisana jest z rozmysłem, a przy okazji Autorowi nie brakuje talentu. ...Przeniosłam się na chwil kilka do innego świata. I znów zachciało mi się odwiedzić Francję. Tym razem może już nie Paryż, ale właśnie zamki nad Loarą. Poczuć podmuch wiatru we włosach... Bardzo podoba mi się narracja tej książki... Ewa Chani Skalec

Letni deszcz Ożywia kiście gałązek Stroi je różnobarwnym odcieniem Gamy kolorów Zachwyca oczy Starannie dobranym pejzażem Nikt Nie jest w stanie tego wypowiedzieć Jedynie serce Sumuje wrażenia z dokładnością zegarka Robi to mimo woli Jakby od niechcenia Daje się uwieść urodzie Lekko w rytmie pulsacji Koniecznej do życia!

Do stołu i uczt Zamożnych z domu Dorzucono ceremoniał Mający na celu Utwierdzić tryb rzeczy Wmontowano w niego Rytuał Pomniki I piedestały To nic że za oknem Aż wrze niedostatek Do żebraków się Świat Przyzwyczaił!

Jest to zabawna historia, pełna życiowych dialogów i nagłych zwrotów akcji. Karol Wilk, urzędnik w państwowej firmie niespodziewanie traci pracę. Jest teraz w bardzo trudnej sytuacji.

Szeroki zbiór refleksji, opinii, przemyśleń, spostrzeżeń, przeżyć i współżyć, moich zderzeń z codziennością zebranych w wiersze. Próba wyrażenie siebie na tle otaczającego mnie świata z jego wszystkimi niedoskonałościami i przyjemnościami, brudami i wspaniałościami, wadami i zaletami, labiryntami i słowami. Taka chwila zadumy nad normalnościami z którymi każdy ma do czynienia, a których nie każdy dostrzega.