Mój lejtnant – to nie kolejny obraz wojny z zwycięskimi marszami i bohaterskimi wyczynami.

Sensacyjna, bardzo dobrze udokumentowana opowieść o przedwojennym oficerze Oddziału II Sztabu Głównego Wojska Polskiego, szefie kontrwywiadu Armii "Poznań".

Zbiór materiałów, będących owocem sesji genealogicznej zorganizowanej przez Instytut Kaszubski. Opracowanie składa się z trzech części: pierwszej metodycznej, gdzie Józef Borzyszkowski, Cezary Obracht-Prondzyński, Tomasz Rembalski i Małgorzata Klinkosz zabierają głos w sprawie warsztatu genealoga i fenomenu genealogii pomorskiej.

Tajemnic związanych z Sudetami Zachodnimi jest wiele. Znaczą je trupy i dotąd niewyjaśnione sekrety Ludzie w tych górach umierali gwałtownie, jakby brali udział w jakiejś tajnej wojnie, o której mało kto słyszał. Tak, w tych górach umierało się łatwo.

Wspaniała dwutomowa panorama dziejów Polski końca XV wieku, czasów panowania króla Olbrachta, królewskich prób ograniczenia siły możnowładztwa, przygotowań do wyprawy wołoskiej i jej tragicznego finału („Za króla Olbrachta wyginęła szlachta”). Tę zapomnianą już nieco historię naszej ojczyzny poznajemy poprzez losy postaci reprezentujących wszystkie ówczesne warstwy społeczne: magnatów, dworzan, rycerzy i knechtów, mieszczan i prostych ludzi. Kierowani przez autora próbujemy rozszyfrować tajemnicze napisy wyryte w skale na zamku w Tustaniu (okolice Drohobycza), i idąc tą drogą odwiedzamy Lwów i stołeczny Kraków, bierzemy udział w mieszczańskich zabawach i rycerskich turniejach, przeżywamy miłosne zawody naszych bohaterów, próbujemy rozwiązać ich grzechy przeszłości, w końcu poznajemy królewskie plany, w których nasi bohaterowie biorą bezpośredni udział, uczestniczymy w wielkich zmaganiach wojennych. Wszystkie przewijające się tam postacie

Bitwa pod Grochowem, stoczona 25 lutego 1831 roku, zwana też niekiedy przez historyków Bitwą na przedpolu Pragi - to jedna z największych bitew Powstania Listopadowego o przełomowym znaczeniu.

Monografia dr Przemysława Wiatera przedstawia historię jednego z zakątków niezwykle urokliwych Gór Izerskich, leżących za zachód od pasma Karkonoszy. Dziś niewiele osób już wie, że Dolny Śląsk, w tym Szklarska Poręba i rejon Gór Izerskich od XVIII wieku były ważnym ośrodkiem hutnictwa szkła.

Ósma Ekspozytura to kontynuacja historii wywiadu Armii Krajowej. Poświęcona została ogniwu centralnej sieci wywiadowczej AK, jakie istniało we Lwowie w latach 1941-1945, niezależnie od lokalnego wywiadu. Była to Ekspozytura II Oddziału Informacyjno-Wywiadowczego Komendy Głównej ZWZ/AK. Centralną postacią jest tutaj oficer kierujący tą Ekspozyturą. Stefana poznałem w maju 1943 roku i pozostawałem z nim w kontakcie do końca następnego roku, będąc pionkiem szachownicy, na której rozgrywał partię z Niemcami. Ocierałem się o działania operacyjne Ósemki, ale nie wiedziałem kim jest Stefan, ani też nie zdawałem sobie sprawy z wielu innych rzeczy. Dopiero po wojnie dowiedziałem się, że Stefan Górski, alias Czesław Świeczkowski, Stukas to Stefan Klewenhagen i że to właśnie on kierował Ósmą Ekspozyturą, mając za sobą niezwykłe przygody i peregrynacje wojenne.

W autorskim wstępie czytamy: „Kiedy Maria Anna księżna Wirtemberska namawiała starą swą matkę, Izabelę z Flemmingów Czartoryską, by ta poszła do spowiedzi, pani na Puławach oświadczyła pół serio, pół żartem: Moja Marysiu, gdy powiem księdzu wszystko, com w życiu dokazywała, spojrzy na mnie, nie uwierzy i będzie myślał, że kłamię!” Istotnie, losy tej księżnej, która przeżyła prawie 90 lat (1746 -1835), były tak barwne, że starczyłyby na kilka biografii. „Pełna uroku, płocha i zalotna dama lekkomyślnego rokoka, bohaterka wielu skandalicznych romansów o europejskim zasięgu, a zarazem głęboka patriotka, gorąco oklaskująca postępowych mówców na Sejmie Czteroletnim, patronka Kościuszki, wreszcie autorka pierwszych książek dla ludu i twórczyni polskiego muzealnictwa, w wieku lat trzydziestu pięciu sama podkreśliła dwa dominujące w jej życiu uczucia: miłość do dzieci i miłość do ojczyzny.

Zbiór studiów poświęconych zjawisku pielgrzymek w Europie średniowiecznej