Co mi się zrymowało i zostało, czyli: owoc gruntownej czystki w moim zbiorniku na ważne świstki. Grzegorz Sobierajski (1930) architekt-urbanista, także składacz rymów. Nakaz pracy: wykonawstwo w którym autorytet zdobywał wiedzą, umiejętnościami i szybkim przyswojeniem sobie jędrnego, dość wulgarnego żargonu. Nie mogło być inaczej, gdy trzeba było obcować i z takimi typami: Godzinami gorszył Grześ ze Szczecinka; głowa łysa, broda: ruda szczecinka. Gawędy snuł jak żywe, gramatyk Q miał ksywę, gdyż używał „kurwa” zamiast przecinka.