Praca poświęcona twórczości wybitnego poety libańskiego, nominowanego w 1996 roku do literackiej Nagrody Nobla. Autorka książki (napisanej w języku polskim i francuskim) interpretuje podstawowe wątki poezji Adonisa: miłość i śmierć, dobro i zło, wolność i zagubienie człowieka.

Książka omawia unikalne w historii języka polskiego przekłady arabskiego piśmiennictwa religijnego, osadzone w kresowej polszczyźnie z epoki "państw Pasków", interesujące z punktu widzenia tak arabisty lub turkologa jak i polonisty. Stanowią one dokument zarówno historyczno-językowy jak i kulturowy, ukazując, na gruncie języka, międzyetniczną i międzyreligijną symbiozę znamienną dla wschodnich rubieży dawnej Rzeczpospolitej.

Materiały i dokumenty pomieszczone w książce są przeznaczone nie tylko dla specjalistów turkologów, lecz szerszego kręgu czytelników pragnących poznać dzieje tej mało znanej grupy etniczno-językowej naszego Orientu.

Książka jest prezentacją rzeczywistości palestyńskiej do lat 70-tych XX wieku, ujętą na podstawie twórczości najwybitniejszego prozaika palestyńskiego Ğassāna Kanafāniego.

Tuż przed wizytą szacha Iranu w Polsce w 1966 roku młody oficer Wydziału Zabójstw otrzymuje zadanie znalezienia sprawcy morderstwa, którego ofiarą padł pracownik ambasady irańskiej w Warszawie.

Wybór prac na temat pochodzenia, struktury i historii języka baskijskiego i jego związków z językami kaukazkimi, autorstwa wybitnego polskiego uczonego, kaukazologa, profesora Uniwersytetu Warszawskiego.

Abu Hamid al-Gazali (zm. 1111) zajmował się teologią, polityką, filozofią, mistyką, etyką i teorią polityki. Pozostawał w bliskich związkach z kalifami abbasydzkimi i osobiście uczestniczył w wydarzeniach burzliwej epoki seldżuckiej.

Podręcznik zagadnień gramatycznych (i komentarzy) oraz ćwiczeń do nauki języka amharskiego.

Podręcznik zawiera zasób podstawowych wiadomości z gramatyki współczesnego standardowego języka hindi wraz z praktycznym materiałem ilustracyjnym w postaci tekstów, dialogów i ćwiczeń. Warszawa 2006, wyd. III, poprawione i uzupełnione Warszawa 2009, wyd. IV, poprawione

Język kazachski należy do grupy kipczackiej języków tureckich, zaliczanych tradycyjnie do ałtajskiej rodziny językowej. Jest językiem urzędowym Republiki Kazachstanu i językiem ojczystym około 10 mln Kazachów. Pod względem morfologicznej język kazachski należy do języków o aglutynacji przyrostkowej.