Z recenzji: Literatura latynoska w Polsce była popularna w latach siedemdziesiątych XX w. Wówczas w kraju nad Wisłą można było z łatwością wczuć się w sytuację narodów tej „Europejskiej peryferii” pokolonialnej, uzależnionej od supermocarstwa, znajdującej się pod batutą generalicji.

Węgierski pisarz podjął się stworzenia biografii jednej z najbardziej kontrowersyjnych postaci we współczesnej historii Madziarów.

Historia opowiedziana w książce, jak wiele innych wydarzeń z czasów II wojny światowej, może wydać się nieprawdopodobna.

Celem niniejszej pracy jest próba odtworzenia życia społeczności żydowskiej, która na terenie Jordanowa funkcjonowała w ramach zorganizowanej struktury gminnej od ostatniego ćwierćwiecza XIX wieku do roku 1939 i podczas tragicznych lat okupacji, które ostatecznie doprowadziły do jej unicestwienia.