Oddajemy do rąk Czytelników książkę, która jest wynikiem debaty mającej miejsce na VIII Kongresie Ekonomistów Polskich. Organizowane co kilka lat kongresy ekonomistów polskich traktowane są jako niezwykle ważne wydarzenia dotyczące fundamentalnych problemów polskiej gospodarki i nauk ekonomicznych.

Ponad 120-letnia tradycja kongresów sięga roku 1887, kiedy to polscy ekonomiści i prawnicy z trzech zaborów zorganizowali w Krakowie Pierwszy Zjazd Ekonomistów i Prawników. Miał on charakter kongresu, w którym udział wzięło około 200 osób, a referaty przygotowali m.in. Witold Skarżyński - O konieczności i możliwości gruntownej reformy kredytu ziemskiego i Antoni Donimirski - O kolonizacji wewnętrznej. Symptomatyczne jest, że po II wojnie światowej kolejne zjazdy i kongresy organizowane były w przełomowych dla kraju okresach. Ogólnopolski Zjazd Ekonomistów Polskich, a zarazem Kongres, odbył się 8-10 grudnia 1950 r. i był przygotowaniem do Kongresu Nauki Polskiej w 1951 r. Połączony z Kongresem II Zjazd Ekonomistów Polskich odbył się 7-9 czerwca 1956 r. w Warszawie1. Kolejny III Zjazd i Kongres Ekonomistów Polskich obradował 7-8 stycznia 1971 r. IV Zjazd Ekonomistów Polskich odbył się 6-7 marca 1981 r., podczas którego dyskutowano na temat "Kierunki przebudowy systemu funkcjonowania gospodarki polskiej w latach osiemdziesiątych". W 100-lecie Kongresu z okresu zaborów, 27-28 listopada 1987 r., odbył się w Krakowie V Kongres Ekonomistów Polskich. Przyjęto na nim stanowisko PTE pt. "Polska gospodarka - wyzwania rozwojowe końca XX wieku". W 1993 r. na VI Zjeździe PTE przy współpracy z Federacją Stowarzyszeń Naukowo-Tech-nicznych Naczelnej Organizacji Technicznej, Stowarzyszeniem Księgowych w Polsce, Zrzeszeniem Prawników Polskich oraz Towarzystwem Naukowym Organizacji i Kierownictwa analizowano fundamentalny problem: "Jak zdynamizować polską gospodarkę?". Obradujący 25 i 26 stycznia 2001 r. VII Kongres Ekonomistów Polskich nt. "Ekonomia w epoce cywilizacji informacyjnej" podjął równie trudne problemy wyzwań XXI wieku.